Kalwaria Zebrzydowska to już ostatnie miejsce, które „zwiedzimy” w ramach naszej Zielonej Szkoły. Mamy nadzieję, że kiedyś uda nam się wybrać w te wszystkie miejsca 🙂

Kalwaria Zebrzydowska była szczególnie obecna w życiu Karola Wojtyły, a potem także i papieża Jana Pawła II. Od najmłodszych lat lubił tam przyjeżdżać. Po śmierci swojej mamy gorliwie się tam modlił. Ze swoim Tatą byli tam zawsze w Wielki Piątek. Karol wspominał często Ojca, który był dla niego autorytetem, szczególnie też duchowym.  Umiłował szczególnie  to miejsce i gdy tylko była okazja – powracał, by w ciszy powierzyć się opiece Pani Kalwaryjskiej.

Wiele razy (np. w „Przekroczyć próg nadziei”) Karol Wojtyła wspominał, że

Kiedy w domu były jakieś uroczystości lub kłopoty, wtedy szliśmy do Kalwarii i tak to już mi zostało.

W 1979 roku, podczas swojej pierwszej pielgrzymki do Polski, Jan Paweł II wspominał, że „Kalwaria ma w sobie coś takiego, że człowieka wciąga” oraz „Tu szukałem światła, szukałem natchnień w służbie Kościołowi (…) uczyłem się wiary”. Znane jest Jego zdjęcie z Ojcem z 1930 roku.

Podczas ostatniej wizyty w tym miejscu 19 sierpnia 2002 roku Jan Paweł II złożył w sanktuarium złoty krzyż papieski. Wspominał wówczas samotne spacery dróżkami pasyjnymi i maryjnymi: „rozpamiętywałem ich najświętsze tajemnice”.

Od 2002 roku sanktuarium nosi miano bazyliki mniejszej, również dzięki papieżowi. Kiedy mógł, wspominał Kalwarię, zachęcał do odwiedzenia tego miejsca, wskazywał na jego wyjątkowość. Podczas pielgrzymki w 1987 roku, gdy w programie nie było odwiedzenia Kalwarii, do Krakowa przywieziono obraz Matki Bożej Kalwaryjskiej. Papież złożył w darze dla sanktuarium – złotą różę (podobnie jak zrobił to w przypadku Jasnej Góry).

Warto zajrzeć na stronę sanktuarium, które jest wpisane na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO http://kalwaria.eu/ 

Oraz obejrzeć dwa krótkie filmu na temat historii Kalwarii: